Porozmawiaj z lekarzem rodzinnym, pielęgniarką środowiskową lub koordynatorem ds. Specjalnych potrzeb edukacyjnych (SENCO), jeśli uważasz, że Twoje dziecko ma zaburzenia koordynacji rozwoju (DCD).
Mogą skierować Twoje dziecko do innego pracownika służby zdrowia, który przeprowadzi ocenę.
To mógłby być:
- pediatra – lekarz specjalizujący się w opiece nad niemowlętami i dziećmi przeważnie lokalnie (pediatra środowiskowy)
- pediatra terapeuta zajęciowy – pracownik służby zdrowia, który może ocenić możliwości funkcjonalne dziecka w codziennych czynnościach, takich jak posługiwanie się sztućcami i ubieranie się
- fizjoterapeuta dziecięcy – pracownik służby zdrowia, który może ocenić zdolności ruchowe (motoryczne) Twojego dziecka
- psycholog kliniczny lub klinicysta Służby Zdrowia Psychicznego Dzieci i Młodzieży – pracownik służby zdrowia specjalizujący się w ocenie i leczeniu schorzeń psychicznych i problemów emocjonalnych
- psycholog edukacyjny – specjalista, który pomaga dzieciom mającym trudności z postępem w nauce ze względu na czynniki emocjonalne, psychologiczne lub behawioralne
Inni lekarze, którzy mogą być zaangażowani w ten proces, to pediatra neurorozwojowy lub neurolog dziecięcy.
Są to pediatrzy specjalizujący się również w rozwoju ośrodkowego układu nerwowego, w skład którego wchodzi mózg, nerwy i rdzeń kręgowy.
Pediatra neurorozwojowy może pracować w ośrodku rozwoju dziecka lub w lokalnych przychodniach zdrowia.
Czasami potrzebny jest neurolog, aby wykluczyć inne schorzenia wpływające na mózg i układ nerwowy (stany neurologiczne), które mogą powodować objawy u dziecka.
Ważne jest, aby uzyskać prawidłową diagnozę, abyś mógł lepiej zrozumieć problemy swojego dziecka i zaoferować odpowiednie wsparcie.
Postawienie diagnozy może również pomóc zmniejszyć stres odczuwany zarówno przez rodziców, jak i dzieci z DCD.
Oszacowanie
Diagnozę DCD zazwyczaj stawia pediatra, często we współpracy z terapeutą zajęciowym.
Generalnie pediatra zajmuje się diagnostyką, a terapeuta zajęciowy – zarówno w diagnostyce, jak i leczeniu.
Aby można było postawić diagnozę, konieczne jest, aby dziecko miało tzw. Ocenę umiejętności motorycznych opartą na odniesieniach. Może to zrobić terapeuta zajęciowy, fizjoterapeuta lub pediatra.
Dzieci z podejrzeniem DCD są zwykle oceniane metodą zwaną Motor ABC, która obejmuje testy:
- motoryka duża – ich zdolność do używania dużych mięśni, które koordynują istotne ruchy ciała, takie jak poruszanie się, skakanie i balansowanie
- zdolności motoryczne – ich zdolność do używania małych mięśni do dokładnych skoordynowanych ruchów, takich jak rysowanie i umieszczanie małych kołków w otworach
Wyniki Twojego dziecka w ocenie są oceniane i porównywane z normalnym zakresem wyników dla dziecka w jego wieku.
Potrzebne są również dowody na to, że zdolności umysłowe dziecka mieszczą się w normalnym zakresie dla jego wieku.
Czasami Twoje dziecko może mieć również ocenę jego zdolności umysłowych przez psychologa lub, jeśli jest bardzo małe, przez pediatrę.
Pracownik służby zdrowia przeprowadzający ocenę weźmie pod uwagę historię medyczną Twojego dziecka. Obejmuje to wszelkie problemy, które mogły się wydarzyć podczas ich narodzin, i wszelkie opóźnienia w osiągnięciu kamieni milowych rozwoju.
Rozważona zostanie również historia medyczna Twojej rodziny, np. Czy u któregokolwiek członka rodziny zdiagnozowano DCD.
Po zakończeniu procesu oceny zaangażowani pracownicy służby zdrowia sporządzą raport dotyczący stanu Twojego dziecka.
Kryteria diagnostyczne
Aby zdiagnozować DCD, Twoje dziecko będzie zwykle musiało spełniać wszystkie poniższe kryteria:
- ich zdolności motoryczne są znacznie poniżej poziomu oczekiwanego dla ich wieku i możliwości, jakie musieli nauczyć się i używać tych umiejętności
- ich brak zdolności motorycznych znacząco i uporczywie wpływa na ich codzienne zajęcia i osiągnięcia w szkole
- ich objawy po raz pierwszy rozwinęły się na wczesnym etapie ich rozwoju
- ich braku zdolności motorycznych nie można lepiej wytłumaczyć długotrwałym opóźnieniem we wszystkich obszarach (ogólne trudności w uczeniu się) lub rzadkimi schorzeniami, takimi jak porażenie mózgowe lub dystrofia mięśniowa
DCD należy zdiagnozować tylko u dzieci z ogólnymi trudnościami w uczeniu się, jeśli ich koordynacja fizyczna jest znacznie bardziej upośledzona niż ich zdolności umysłowe.
Chociaż można podejrzewać DCD w latach przedszkolnych, zwykle nie jest możliwe postawienie ostatecznej diagnozy przed osiągnięciem przez dziecko 4 lub 5 lat.