Zaburzeń koordynacji rozwojowej (DCD) nie można wyleczyć, ale istnieją sposoby, aby pomóc dziecku w radzeniu sobie z problemami.
Niewielka liczba dzieci, zwykle tych z łagodnymi objawami niezdarności, może ostatecznie „wyrosnąć” ze swoich objawów.
Jednak zdecydowana większość dzieci potrzebuje długoterminowej pomocy i będzie nadal cierpieć jako nastolatki i dorośli.
Po zdiagnozowaniu DCD można opracować plan leczenia dostosowany do szczególnych trudności Twojego dziecka. Ten plan może obejmować różnych specjalistów.
Plan leczenia, połączony z dodatkową pomocą w szkole, może pomóc dziecku w radzeniu sobie z wieloma problemami fizycznymi, poprawić jego ogólną pewność siebie i poczucie własnej wartości oraz pomóc mu stać się dobrze przystosowaną osobą dorosłą.
Pracownicy służby zdrowia
W opiekę nad dzieckiem może być zaangażowanych kilku pracowników służby zdrowia.
Na przykład Twoje dziecko może potrzebować pomocy pediatrycznego terapeuty zajęciowego, który może ocenić jego umiejętności w codziennych czynnościach, takich jak:
- za pomocą sztućców
- ubieranie się
- korzystanie z toalety
- gra
- drobne czynności ruchowe, takie jak pisanie
Następnie terapeuta będzie pracował z dzieckiem, jego opiekunami i nauczycielami, aby pomóc znaleźć sposoby radzenia sobie z problemami.
Twoje dziecko może również otrzymać pomoc od fizjoterapeuty dziecięcego. Potrafią ocenić swoje możliwości i stworzyć specjalnie dla siebie plan terapii, który może obejmować między innymi działania poprawiające chodzenie, bieganie, równowagę i koordynację.
Inni pracownicy służby zdrowia zaangażowani w opiekę nad dzieckiem mogą obejmować:
- pediatra – lekarz specjalizujący się w opiece nad niemowlętami i dziećmi
- psycholog kliniczny – pracownik służby zdrowia specjalizujący się w ocenie i leczeniu schorzeń psychicznych
- psycholog edukacyjny – specjalista, który pomaga dzieciom, które mają problemy z postępem w nauce z powodu czynników emocjonalnych, psychologicznych lub behawioralnych
Poniżej przedstawiono niektóre z interwencji, które mogą zapewnić pracownicy służby zdrowia.
Podejście zadaniowe
Jednym z głównych rodzajów interwencji stosowanych w celu pomocy dzieciom z DCD w radzeniu sobie z ich stanem jest podejście zorientowane na zadanie.
Obejmuje to współpracę z Tobą i Twoim dzieckiem w celu zidentyfikowania określonych czynności, które powodują trudności, oraz znalezienia sposobów ich przezwyciężenia.
Na przykład terapeuta może pomóc złagodzić trudności z określonymi ruchami, dzieląc akcję na małe kroki. Następnie uczą dziecko planowania tych indywidualnych ruchów i regularnie je ćwiczą.
Twoje dziecko może również skorzystać na dostosowaniu zadań, aby były łatwiejsze do wykonania, takich jak dodanie specjalnych uchwytów do długopisów, aby ułatwić ich trzymanie, lub noszenie butów zapinanych na rzepy zamiast sznurówek, aby ułatwić ubieranie.
Twoje dziecko może być również zachęcane do regularnych ćwiczeń, ponieważ jest to ogólnie uważane za korzystne dla dzieci z DCD.
Podejście zorientowane na proces
Alternatywną metodą dla podejścia zadaniowego jest podejście zorientowane na proces. Opiera się to na teorii, że problemy ze zmysłami dziecka lub percepcją ciała mogą przyczyniać się do trudności w poruszaniu się.
Podejście zorientowane na proces może obejmować działania mające na celu poprawę ogólnych umiejętności ruchowych (motorycznych) dziecka, a nie pomaganie mu w konkretnym zadaniu lub czynności.
Jednak nie uważa się, że jest to tak skuteczne, jak podejście zorientowane na zadania.
Leczenie innych chorób
Dzieci z DCD często mają również inne schorzenia, które mogą wymagać oddzielnego leczenia.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
Jeśli Twoje dziecko ma również zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD) , może odnieść korzyść z przyjmowania leków, które pomogą mu lepiej się skoncentrować, być mniej impulsywne, poczuć się spokojniej oraz uczyć się i ćwiczyć nowe umiejętności.
Dowiedz się więcej o leczeniu ADHD .
Dysleksja
Jeśli Twoje dziecko ma również dysleksję , może skorzystać ze specjalnych interwencji edukacyjnych mających na celu poprawę umiejętności czytania i pisania.
Dowiedz się więcej o leczeniu dysleksji .
Autyzm
Jeśli Twoje dziecko również ma autyzm , mogą skorzystać ze specjalnych programów opracowanych w celu poprawy ich komunikacji, interakcji społecznych oraz umiejętności poznawczych i akademickich.
Dowiedz się więcej informacji i porad dotyczących autyzmu .
Problemy z mową i językiem
Terapia mowy i języka może być przydatna, jeśli Twoje dziecko ma również problemy z mową.
Logopeda może ocenić mowę Twojego dziecka i pomóc mu znaleźć sposoby komunikowania się najlepiej jak potrafią.
Może to obejmować ćwiczenia poruszania ustami lub językiem w określony sposób, ćwiczenie wydawania określonych dźwięków i naukę kontrolowania oddechu.
Leczenie w miarę starzenia się dziecka
Chociaż zdolności koordynacyjne dziecka z DCD pozostaną poniżej średniej, wraz z wiekiem często staje się to mniejszym problemem.
W okresie dojrzewania trudności w szkole – zwłaszcza w tworzeniu prac pisemnych – mogą stać się znacznie bardziej widoczne.
Dalsze leczenie problemów z pisaniem odręcznym u terapeuty zajęciowego może być pomocne, gdy Twoje dziecko będzie trochę starsze.
Nauczyciele mogą zażądać, aby starsze dzieci miały więcej czasu na egzaminach. Dostęp do komputera może ułatwić pracę domową, a niektóre szkoły zapewnią laptopa.
Młoda osoba może mieć 1 lub więcej dodatkowych problemów związanych z DCD, które niekorzystnie wpływają na jej zachowanie, socjalizację i osiągnięcia szkolne.
Ci młodzi ludzie często oprócz otrzymywanego leczenia wymagają znacznego wsparcia ze strony rodziców.
Terapie alternatywne
Ze względu na ograniczenia dostępnych metod leczenia DCD i fakt, że nie można go wyleczyć, niektórzy rodzice mogą rozważyć alternatywne terapie, które obiecują wyleczenie lub znaczną poprawę stanu.
Ale zazwyczaj nie ma naukowych dowodów na poparcie stosowania alternatywnych terapii, a mogą one być drogie i czasochłonne.
Należy również pamiętać, że czasami problemy z koordynacją fizyczną związane z DCD z czasem ulegną naturalnej poprawie.
Grupy wsparcia
Opieka nad dzieckiem z DCD może być trudna. Pomocne może być skontaktowanie się z lokalnymi lub krajowymi grupami wsparcia, takimi jak Fundacja Dyspraxia .
Fundacja Dyspraxia ma informacje i porady dla rodziców dzieci z dyspraksją, które obejmują wiele problemów, które mogą się pojawić wraz z wiekiem dziecka.
Istnieje również katalog lokalnych grup wsparcia , który publikuje szereg ulotek, broszur i książek. Skontaktuj się z infolinią Fundacji pod numerem 01462 454 986.