Niewydolność serca – leczenie

Dla większości ludzi niewydolność serca to długotrwała choroba, której nie można wyleczyć. Ale leczenie może pomóc w utrzymaniu objawów pod kontrolą, prawdopodobnie przez wiele lat.

Główne zabiegi to:

• zdrowe zmiany stylu życia
• lek
• urządzenia wszczepione w klatkę piersiową w celu kontrolowania rytmu serca
• operacja

W wielu przypadkach wymagane będzie połączenie zabiegów.

Leczenie będzie zwykle wymagało kontynuacji do końca życia.

Dowiedz się więcej o życiu z niewydolnością serca

Przykłady inhibitorów ACE obejmują ramipryl , kaptopril, enalapril , lizynopryl i perindopril .

Najczęstszym działaniem niepożądanym inhibitorów ACE jest suchy, drażniący kaszel.

W przypadku kłopotliwego kaszlu można zamienić inhibitor ACE na ARB.

Inhibitory ACE mogą również powodować zbyt niskie ciśnienie krwi i mogą powodować problemy z nerkami. Twój lekarz rodzinny będzie to monitorował.

Blokery receptora angiotensyny (ARB)

Blokery receptora angiotensyny (ARB) działają w podobny sposób jak inhibitory ACE, rozluźniając naczynia krwionośne i obniżając ciśnienie krwi.

Zwykle są stosowane jako alternatywa dla inhibitorów ACE, ponieważ zwykle nie powodują kaszlu, chociaż mogą nie być tak skuteczne jak inhibitory ACE.

Przykłady ARB obejmują kandesartan , losartan , telmisartan i walsartan .

Skutki uboczne ARB mogą obejmować niskie ciśnienie krwi i wysoki poziom potasu we krwi.

Lekarz będzie przeprowadzał regularne badania krwi, aby monitorować stężenie potasu.

Beta-blokery

Beta-blokery działają poprzez spowolnienie pracy serca i ochronę serca przed działaniem adrenaliny i noradrenaliny, chemikaliów „walcz lub uciekaj” wytwarzanych przez organizm.

Istnieje kilka różnych beta-blokerów, ale główne z nich stosowane w leczeniu niewydolności serca w Wielkiej Brytanii to bisoprolol , karwedilol i nebiwolol.

Możliwe skutki uboczne to zawroty głowy, zmęczenie i niewyraźne widzenie.

Ale większość osób je przyjmujących nie ma żadnych lub bardzo łagodnych skutków ubocznych, które z czasem stają się mniej kłopotliwe.

Antagoniści receptorów mineralnych kortykosteroidów (MRA)

MRA powodują, że oddajesz więcej moczu i pomagają obniżyć ciśnienie krwi i zmniejszyć ilość płynu w sercu, ale nie zmniejszają poziomu potasu.

Najczęściej stosowanymi MRA są spironolakton i eplerenon.

Spironolakton może powodować powiększenie piersi u mężczyzn (ginekomastia) oraz tkliwość piersi i zwiększony wzrost włosów u kobiet.

Eplerenon może powodować trudności w zasypianiu, zawroty głowy i bóle głowy.

Najpoważniejszym efektem ubocznym tych leków jest to, że mogą one spowodować niebezpiecznie wysoki poziom potasu we krwi.

Lekarz będzie regularnie przeprowadzał badania krwi, aby to sprawdzić.

Diuretyki

Diuretyki (tabletki na wodę) zwiększają oddawanie moczu i pomagają złagodzić obrzęk kostek i duszność spowodowane niewydolnością serca.

Istnieje wiele różnych rodzajów diuretyków, ale najczęściej stosowane w niewydolności serca to furosemid (zwany także frusemidem) i bumetanid .

Możliwe skutki uboczne leków moczopędnych obejmują odwodnienie i obniżony poziom sodu i potasu we krwi.

Iwabradyna

Iwabradyna to lek, który może pomóc spowolnić pracę serca.

Jest to przydatna alternatywa dla beta-blokerów, jeśli nie możesz ich przyjmować lub powodują kłopotliwe skutki uboczne.

Można go również stosować razem z beta-blokerami, jeśli nie spowalniają wystarczająco serca.

Możliwe skutki uboczne to bóle głowy, zawroty głowy i niewyraźne widzenie.

Sacubitril walsartan

Sacubitril walsartan to pojedyncza tabletka, która łączy w sobie ARB i lek zwany inhibitorem neprylizyny.

Jest odpowiedni dla osób z cięższą niewydolnością serca, których serce jest w stanie pompować tylko zmniejszoną ilość natlenionej krwi w organizmie pomimo przyjmowania innych leków.

Najczęstszymi działaniami niepożądanymi sakubitrylu walsartanu są niskie ciśnienie krwi, wysoki poziom potasu i problemy z nerkami.

Hydralazyna z azotanem

Hydralazyna w połączeniu z azotanem może pomóc w rozluźnieniu i otwarciu naczyń krwionośnych.

Leki te są czasami przepisywane przez kardiologów (kardiologów) osobom, które nie mogą przyjmować inhibitora ACE lub ARB.

Skutki uboczne mogą obejmować bóle głowy , szybkie bicie serca i łomotanie, trzepotanie lub nieregularne bicie serca (kołatanie serca) .

Digoksyna

Digoksyna może złagodzić objawy, wzmacniając skurcze mięśnia sercowego i spowalniając tętno.

Zwykle jest zalecany tylko dla osób, które mają objawy pomimo leczenia inhibitorami ACE, ARB, beta-blokerami i diuretykami.

Możliwe działania niepożądane obejmują zawroty głowy, niewyraźne widzenie, nudności i wymioty, biegunkę i nieregularne bicie serca .

Weź leki

Bardzo ważne jest, aby przyjmować przepisane leki, nawet jeśli poczujesz się lepiej.

Skontaktuj się z zespołem opieki, jeśli:

• inne leki mogą kolidować z lekami
• wystąpią jakiekolwiek skutki uboczne

Jeśli serce bije zbyt wolno, może być konieczne założenie rozrusznika serca.

Rozrusznik serca w sposób ciągły monitoruje tętno i wysyła impulsy elektryczne do serca, aby zapewnić jego regularne bicie i odpowiednią prędkość.

Rozrusznik jest wszczepiany pod skórę przez kardiologa, zwykle w znieczuleniu miejscowym .

Zwykle będziesz musiał zostać w szpitalu na noc, aby sprawdzić, czy działa prawidłowo. Poważne komplikacje są niezwykłe.

Stymulatory serca muszą być regularnie sprawdzane przez wyspecjalizowanych techników w klinice rozruszników serca.

Musisz również uważać na rzeczy, które mogą wpływać na działanie twojego rozrusznika, takie jak sprzęt szpitalny i systemy bezpieczeństwa w sklepach lub na lotniskach.

Przeczytaj więcej o wszczepieniu stymulatora .

Więcej informacji na temat rozruszników serca można znaleźć na stronie British Heart Foundation.

Terapia resynchronizująca serca

U niektórych osób z niewydolnością serca ściany głównej komory pompowania (lewej komory) nie współpracują ze sobą i nie są ze sobą zsynchronizowane.

Terapia resynchronizująca serca (CRT) to specjalny rodzaj rozrusznika serca, który może rozwiązać problem, powodując jednoczesne kurczenie się ścian lewej komory. To sprawia, że serce pompuje wydajniej.

Większość rozruszników serca ma tylko 1 lub 2 przewody do serca, ale CRT wymaga dodatkowego przewodu, który jest nieco trudniejszy do umieszczenia na miejscu niż inne przewody.

Wszczepialne kardiowertery-defibrylatory (ICD)

Osoby, u których występuje lub istnieje wysokie ryzyko wystąpienia nieprawidłowego rytmu serca, mogą wymagać zamontowania urządzenia znanego jako wszczepialny kardiowerter-defibrylator (ICD).

ICD stale monitoruje rytm serca.

Jeśli serce zacznie bić niebezpiecznie szybko, ICD spróbuje przywrócić je do normy, wykonując niewielki, kontrolowany wstrząs elektryczny (defibrylacja).

Jeśli to się nie powiedzie, ICD wywoła większy wstrząs.

Podobnie jak w przypadku rozruszników serca, ICD wszczepia się w szpitalu, zwykle w znieczuleniu miejscowym.

Podobnie jak rozruszniki serca, musisz unikać rzeczy, które mogą zakłócać działanie ICD, takich jak systemy bezpieczeństwa na lotniskach.

Przeczytaj więcej o ICD na stronie British Heart Foundation.

CRT-Ds

Urządzenia łączące resynchronizację serca i defibrylację są wszczepiane pacjentom, którzy potrzebują obu.

Te urządzenia kombinowane są zwykle nazywane CRT-D.

Przeczytaj o wymianie zastawki aortalnej i operacji w przypadku problemów z zastawką mitralną .

Angioplastyka lub bajpas

Jeśli niewydolność serca jest związana z chorobą wieńcową , lekarz może zalecić:

• angioplastyka wieńcowa – w której mały balonik służy do rozciągania zwężonej lub zablokowanej tętnicy
• pomostowanie tętnic wieńcowych (CABG) – gdzie naczynie krwionośne z innej części ciała służy do kierowania krwi wokół zwężonych lub zatkanych części tętnicy

Procedury te ułatwią sercu pompowanie krwi w organizmie.

Urządzenia wspomagające lewą komorę

Urządzenia wspomagające lewą komorę (LVAD) to pompy mechaniczne, które mogą pomóc, jeśli lewa komora nie działa prawidłowo, a same leki nie pomagają.

Mogą być stosowane jako stałe leczenie, jeśli nie możesz mieć przeszczepu serca lub jako środek tymczasowy podczas oczekiwania na przeszczep.

Oprócz pompy LVAD zawierają również baterię zewnętrzną. Przewód łączący to z pompą będzie musiał być umieszczony pod skórą podczas operacji.

Przeczytaj więcej o LVAD na stronie British Heart Foundation.

Transplantacja serca

Przeszczep serca może być konieczny, jeśli rozwinie się ciężka niewydolność serca, której nie można skutecznie wyleczyć lekami lub innymi rodzajami operacji.

Przeszczep serca to złożona procedura, która niesie ze sobą poważne ryzyko, więc nie jest odpowiednia dla wszystkich z ciężką niewydolnością serca.

Brakuje również serc do przeszczepu, więc niektórzy ludzie muszą czekać latami, aż odpowiednie serce dawcy stanie się dostępne.

Przeczytaj więcej o przeszczepach serca .