Postępujące porażenie nadjądrowe – leczenie

Obecnie nie ma lekarstwa na postępujące porażenie nadjądrowe (PSP) i nie ma leczenia, które by je spowolniło, ale jest wiele rzeczy, które można zrobić, aby pomóc w radzeniu sobie z objawami.

Ponieważ PSP może wpływać na wiele różnych dziedzin Twojego zdrowia, będziesz pod opieką zespołu współpracujących ze sobą pracowników służby zdrowia i opieki społecznej. Nazywa się to zespołem multidyscyplinarnym (MDT).

Członkowie Twojego MDT mogą obejmować:

  • neurolog (specjalista chorób mózgu i nerwów)
  • fizjoterapeuta (który może pomóc w problemach z poruszaniem się i utrzymaniem równowagi)
  • logopeda (który może pomóc w problemach z mową lub połykaniem)
  • terapeuta zajęciowy (który może pomóc Ci poprawić umiejętności potrzebne do codziennych czynności, takich jak mycie lub ubieranie się)
  • pracownik socjalny (który może doradzić w zakresie wsparcia dostępnego w ramach opieki społecznej)
  • okulista lub ortoptysta (specjaliści w leczeniu chorób oczu)
  • specjalistyczna pielęgniarka neurologiczna (która może być Twoim punktem kontaktowym z resztą zespołu)

Poniżej przedstawiono niektóre z głównych metod leczenia, które mogą być zalecane.

Lek

Obecnie nie ma leków, które leczą szczególnie PSP, ale niektóre osoby we wczesnych stadiach choroby mogą odnieść korzyści z przyjmowania lewodopy, amantadyny lub innych leków stosowanych w leczeniu choroby Parkinsona .

Leki te mogą poprawić równowagę i sztywność u niektórych osób z PSP, chociaż ich działanie jest często ograniczone i utrzymuje się tylko przez kilka lat.

Leki przeciwdepresyjne mogą pomóc w depresji, która często wiąże się z PSP.

Niektóre mogą również pomóc w utrzymaniu równowagi, sztywności, bólu i problemach ze snem.

Ważne jest, aby poinformować lekarza o objawach, których doświadczasz, aby mógł on rozważyć, która z tych metod leczenia jest dla Ciebie najlepsza.

Fizjoterapia

Fizjoterapeuta może udzielić porady, jak najlepiej wykorzystać pozostałą mobilność za pomocą ćwiczeń, jednocześnie upewniając się, że nie przemęczasz się.

Regularne ćwiczenia mogą pomóc wzmocnić mięśnie, poprawić postawę i zapobiec usztywnieniu stawów.

Twój fizjoterapeuta może doradzić, jaki sprzęt może przynieść Ci korzyści, taki jak chodzik lub specjalnie zaprojektowane buty, które zmniejszają ryzyko poślizgnięcia się i upadku.

Mogą nauczyć Cię ćwiczeń oddechowych, których możesz używać podczas jedzenia, aby zmniejszyć ryzyko zachłystowego zapalenia płuc (infekcji klatki piersiowej spowodowanej przez cząsteczki jedzenia wpadające do płuc).

Przeczytaj więcej o fizjoterapii .

Terapia mowy i języka

Logopeda (SLT) może pomóc Ci poprawić mowę i problemy z połykaniem (dysfagia) .

Mogą nauczyć Cię szeregu technik, które pomogą uczynić Twój głos tak wyraźnym, jak to tylko możliwe, i mogą doradzić Ci w zakresie odpowiednich pomocy komunikacyjnych lub urządzeń, których możesz potrzebować w miarę postępu choroby.

Twój terapeuta może również doradzić Ci w zakresie różnych technik połykania, a we współpracy z dietetykiem może zasugerować zmianę konsystencji jedzenia, aby ułatwić połykanie.

Gdy problemy z połykaniem staną się poważniejsze, będziesz potrzebować dodatkowego leczenia, aby zrekompensować trudności z połykaniem.

Dieta i poważne problemy z połykaniem

Możesz zostać skierowany do dietetyka, który doradzi Ci wprowadzenie zmian w diecie, takich jak włączenie żywności i płynów łatwiejszych do połknięcia, przy jednoczesnym zapewnieniu zdrowej, zbilansowanej diety .

Na przykład puree ziemniaczane są dobrym źródłem węglowodanów, a jajecznica i ser są bogate w białko i wapń.

Rurki do karmienia mogą być zalecane w przypadku poważnych problemów z połykaniem, w przypadku których zwiększa się ryzyko niedożywienia i odwodnienia .

Powinieneś omówić zalety i wady sond do karmienia z rodziną i zespołem opieki, najlepiej gdy objawy dysfagii są na wczesnym etapie.

Główny rodzaj zgłębnika nazywany jest przezskórną endoskopową gastrostomią (PEG). Ta rurka jest umieszczana w żołądku przez brzuch podczas operacji.

Przeczytaj więcej o leczeniu dysfagii .

Terapia zajęciowa

Terapeuta zajęciowy (OT) może doradzić, jak zwiększyć swoje bezpieczeństwo i zapobiec potknięciom i upadkom podczas codziennych czynności.

Na przykład wiele osób z PSP korzysta na umieszczaniu drążków wzdłuż boków wanny, aby ułatwić im wchodzenie i wychodzenie.

OT będzie również w stanie wykryć potencjalne zagrożenia w Twoim domu, które mogą doprowadzić do upadku, takie jak słabe oświetlenie, źle zabezpieczone dywaniki oraz zatłoczone przejścia i korytarze.

Przeczytaj więcej o terapii zajęciowej .

Leczenie problemów z oczami

Jeśli masz problemy z kontrolowaniem powiek, zastrzyki z toksyny botulinowej (np. Botoksu) mogą pomóc rozluźnić mięśnie powiek.

Działa poprzez blokowanie sygnałów z mózgu do dotkniętych mięśni. Efekty zastrzyków utrzymują się zwykle do 3 miesięcy.

Jeśli masz suchość oczu z powodu zmniejszonego mrugania, możesz użyć kropli do oczu i sztucznych łez, aby je nawilżać i zmniejszyć podrażnienia.

Okulary ze specjalnie zaprojektowanymi soczewkami mogą pomóc niektórym osobom z PSP, które mają trudności z patrzeniem w dół.

Noszenie ciemnych okularów dookólnych może pomóc osobom wrażliwym na jasne światło (światłowstręt).

Opieka paliatywna

Opieka paliatywna może być oferowana na każdym etapie PSP, obok innych metod leczenia.

Ma na celu złagodzenie bólu i innych niepokojących objawów, zapewniając jednocześnie wsparcie psychologiczne, społeczne i duchowe.

Opiekę paliatywną można otrzymać:

  • w hospicjum
  • w domu lub w domu mieszkalnym
  • w trybie dziennym w hospicjum
  • w szpitalu

Przeczytaj więcej o dostępie do opieki paliatywnej .

Zaawansowane planowanie opieki

Wiele osób z PSP rozważa zrobienie planów na przyszłość, które nakreślą ich życzenia (zarówno decyzje medyczne, jak i inne) i poinformują o nich zarówno rodzinę, jak i personel medyczny zaangażowany w ich opiekę.

Może to być przydatne, jeśli nie możesz później przekazać swoich decyzji, ponieważ jesteś zbyt chory, chociaż jest to dobrowolne i nie musisz tego robić, jeśli nie chcesz.

Problemy, które możesz chcieć poruszyć, mogą obejmować:

  • czy chcesz leczyć się w domu, w hospicjum lub szpitalu, gdy dojdziesz do końcowego etapu PSP
  • rodzaj środków przeciwbólowych, które chciałbyś zażyć
  • czy byłbyś skłonny użyć zgłębnika, gdybyś nie był już w stanie połykać jedzenia i płynów
  • czy jesteś skłonny oddać którykolwiek ze swoich narządów po śmierci
  • czy chciałbyś poddać się reanimacji sztucznymi środkami, jeśli wystąpiła niewydolność oddechowa (utrata czynności płuc)

Jeśli zdecydujesz się omówić te kwestie, możesz je zapisać na kilka sposobów:

Twój zespół opiekuńczy może udzielić ci więcej informacji i porad na temat tych decyzji oraz jak najlepiej je zapisać.

Przeczytaj więcej o opiece na koniec życia .

Opieka i wsparcie

Jeśli ktoś, kogo znasz, opracowuje PSP, możesz potrzebować informacji i porad dotyczących opieki nad nią.

Poradnik dotyczący opieki i wsparcia zawiera szeroki zakres przydatnych informacji na temat wszystkich aspektów opieki nad innymi oraz porad dla samych opiekunów.

Możesz również skontaktować się ze Stowarzyszeniem PSP w celu uzyskania pomocy i porady:

Pielęgniarka zajmująca się chorobą Parkinsona w miejscowym szpitalu może udzielić przydatnych informacji i wsparcia.

Badania nad PSP

Było kilka prób różnych leków, których celem było złagodzenie objawów PSP lub spowolnienie jego progresji.

Trwają dalsze badania nad metodami leczenia, skanami i przyczynami choroby.

Jeśli chcesz zaangażować się w badania nad PSP, możesz poszukać badań klinicznych dla PSP lub zapytać swój zespół opiekuńczy o jakiekolwiek trwające lub planowane badania, do których możesz być odpowiedni.