Wiele zabiegów może przynieść ulgę w bólu spowodowanym nerwobólem nerwu trójdzielnego.
Pomocne może być również zidentyfikowanie wyzwalaczy i unikanie ich.
Większości osób z nerwobólami nerwu trójdzielnego zostanie przepisany lek pomagający kontrolować ból, chociaż operację można rozważyć na dłuższą metę w przypadkach, gdy lek jest nieskuteczny lub powoduje zbyt wiele działań niepożądanych.
Unikanie wyzwalaczy
Bolesne ataki nerwobólu nerwu trójdzielnego mogą czasami być wywoływane lub nasilane przez pewne czynniki wyzwalające, więc jeśli to możliwe, unikanie tych wyzwalaczy może być pomocne.
Na przykład, jeśli ból wywołuje wiatr, przy wietrznej pogodzie pomocne może być noszenie chusty owiniętej wokół twarzy. Przezroczysty parasol w kształcie kopuły może również chronić Twoją twarz przed warunkami atmosferycznymi.
Jeśli ból wywołuje przeciąg w pomieszczeniu, unikaj siedzenia w pobliżu otwartych okien lub źródeł klimatyzacji.
Unikaj gorących, pikantnych lub zimnych potraw lub napojów, jeśli wydają się wywoływać ból. Używanie słomki do picia ciepłych lub zimnych napojów może również pomóc w zapobieganiu kontaktowi płynu z bolesnymi obszarami ust.
Ważne jest, aby jeść pożywne posiłki, więc rozważ jedzenie papkowatych potraw lub płynne posiłki, jeśli masz trudności z przeżuwaniem.
Niektóre pokarmy wydają się wywoływać ataki u niektórych osób, więc możesz rozważyć unikanie takich rzeczy, jak kofeina, owoce cytrusowe i banany.
Medycyna
Ponieważ środki przeciwbólowe, takie jak paracetamol, nie są skuteczne w leczeniu nerwobólu nerwu trójdzielnego, zwykle przepisywany jest lek przeciwdrgawkowy – rodzaj leku stosowanego w leczeniu epilepsji – aby pomóc kontrolować ból.
Początkowo leki przeciwdrgawkowe nie były przeznaczone do leczenia bólu, ale mogą pomóc w łagodzeniu bólu nerwów, spowalniając impulsy elektryczne w nerwach i zmniejszając ich zdolność do wysyłania komunikatów bólowych.
Muszą być przyjmowane regularnie, nie tylko wtedy, gdy wystąpią ataki bólu, ale możesz przestać je przyjmować, jeśli epizody bólu ustąpią i nastąpi remisja.
O ile Twój lekarz rodzinny lub specjalista nie zaleci przyjmowania leku w inny sposób, ważne jest, aby powoli zwiększać dawkę. Jeśli ból ustąpi, dawkę można stopniowo zmniejszać w ciągu kilku tygodni. Zbyt szybkie przyjęcie zbyt dużej dawki leku lub zbyt szybkie zaprzestanie przyjmowania leku może spowodować poważne problemy.
Na początku Twój lekarz rodzinny prawdopodobnie przepisze rodzaj leku przeciwdrgawkowego zwanego karbamazepiną, chociaż dostępnych jest wiele alternatywnych leków przeciwdrgawkowych, jeśli są one nieskuteczne lub nieodpowiednie.
Karbamazepina
Przeciwdrgawkowa karbamazepina jest obecnie jedynym lekiem zarejestrowanym w leczeniu neuralgii nerwu trójdzielnego w Wielkiej Brytanii. Początkowo może być bardzo skuteczny, ale z czasem może stać się mniej skuteczny.
Zwykle będziesz musiał przyjmować karbamazepinę w małej dawce raz lub dwa razy dziennie, stopniowo zwiększając dawkę i przyjmując ją do 4 razy dziennie, aż zapewni zadowalającą ulgę w bólu.
Karbamazepina często powoduje działania niepożądane, które mogą utrudniać niektórym osobom jej przyjmowanie.
Obejmują one:
- zmęczenie i senność
- zawroty głowy (oszołomienie)
- trudności z koncentracją i problemy z pamięcią
- dezorientacja
- uczucie niepewności na nogach
- uczucie i wymioty
- podwójne widzenie
- zmniejszona liczba białych krwinek zwalczających zakażenia (leukopenia)
- alergiczne reakcje skórne, takie jak pokrzywka (pokrzywka)
Należy porozmawiać ze swoim lekarzem rodzinnym, jeśli podczas przyjmowania karbamazepiny wystąpią jakiekolwiek trwałe lub kłopotliwe skutki uboczne, szczególnie alergiczne reakcje skórne, ponieważ mogą one być niebezpieczne.
Karbamazepina została również powiązana z wieloma mniej powszechnymi, ale poważniejszymi skutkami ubocznymi, w tym myślami o samookaleczeniu lub samobójstwie .
Natychmiast zgłaszaj swojemu lekarzowi rodzinnemu wszelkie myśli samobójcze. Jeśli nie jest to możliwe, zadzwoń do 111 .
Inne leki
Karbamazepina może z czasem przestać działać. W takim przypadku lub jeśli podczas przyjmowania leku wystąpią poważne skutki uboczne, powinieneś zostać skierowany do specjalisty w celu rozważenia alternatywnych leków lub procedur.
Jest wielu specjalistów, do których możesz zostać skierowany w celu dalszego leczenia, w tym neurolodzy specjalizujący się w bólach głowy , neurochirurdzy i specjaliści medycyny bólu.
Oprócz karbamazepiny w leczeniu nerwobólu nerwu trójdzielnego stosowano szereg innych leków, w tym:
- okskarbazepina
- lamotrygina
- gabapentyna
- pregabalina
- baklofen
Żaden z tych leków nie jest specjalnie licencjonowany do leczenia neuralgii nerwu trójdzielnego, co oznacza, że nie przeszedł rygorystycznych badań klinicznych w celu ustalenia, czy są skuteczne i bezpieczne w leczeniu tej choroby.
Jednak wielu specjalistów przepisze lek bez licencji, jeśli uznają, że może on być skuteczny, a korzyści z leczenia przewyższają związane z nim ryzyko.
Jeśli Twój specjalista przepisze Ci nielicencjonowany lek do leczenia nerwobólu trójdzielnego, powinien poinformować Cię, że jest on nielicencjonowany i omówić z Tobą możliwe ryzyko i korzyści.
Przeczytaj więcej o licencjonowaniu leków .
Skutki uboczne związane z większością tych leków mogą początkowo być dość trudne do opanowania.
Nie wszyscy odczuwają skutki uboczne, ale jeśli to zrobisz, staraj się wytrwać, ponieważ często ustępują one z czasem lub przynajmniej do następnego zwiększenia dawki.
Porozmawiaj ze swoim lekarzem rodzinnym, jeśli efekty uboczne są dla Ciebie bardzo kłopotliwe.
Chirurgia i procedury
Jeśli lek nie zapewnia odpowiedniej kontroli objawów lub powoduje uporczywe dokuczliwe skutki uboczne, możesz zostać skierowany do specjalisty w celu omówienia różnych dostępnych opcji chirurgicznych i niechirurgicznych.
W leczeniu neuralgii nerwu trójdzielnego stosowano szereg procedur, dlatego przed podjęciem decyzji omów potencjalne korzyści i zagrożenia związane z każdą z nich ze swoim specjalistą.
Nie ma gwarancji, że którakolwiek z tych procedur zadziała. Jeśli jednak zabieg zakończy się powodzeniem, nie będziesz już musiał przyjmować leków przeciwbólowych, chyba że ból powróci.
Jeśli jedna procedura nie zadziała, możesz spróbować innej procedury lub kontynuować przyjmowanie leków przez krótki okres lub na stałe.
Poniżej przedstawiono niektóre procedury, które można zastosować w leczeniu neuralgii nerwu trójdzielnego.
Zabiegi przezskórne
Istnieje wiele procedur, które mogą przynieść ulgę w bólu nerwobólu trójdzielnego, przynajmniej tymczasowo, poprzez wprowadzenie igły lub cienkiej rurki przez policzek do nerwu trójdzielnego wewnątrz czaszki.
Są to procedury przezskórne. Wykonywane są zdjęcia rentgenowskie głowy i szyi, aby pomóc wprowadzić igłę lub rurkę we właściwe miejsce, gdy jesteś mocno uspokojony lekami lub pod znieczuleniem ogólnym , gdy jesteś nieprzytomny.
Zabiegi przezskórne stosowane w leczeniu neuralgii nerwu trójdzielnego obejmują:
- zastrzyki glicerolowe – gdzie lek zwany glicerolem wstrzykuje się wokół zwoju Gassera, gdzie łączą się ze sobą trzy główne gałęzie nerwu trójdzielnego
- uszkodzenie za pomocą częstotliwości radiowej – gdzie igła jest używana do doprowadzenia ciepła bezpośrednio do zwoju Gassera
- ucisk balonikowy – w którym mały balonik jest przepuszczany wzdłuż cienkiej rurki, która została wprowadzona przez policzek. Następnie balon jest nadmuchiwany wokół zwoju Gassera, aby go ścisnąć; balon jest następnie usuwany
Zabiegi te polegają na celowym uszkodzeniu lub uszkodzeniu nerwu trójdzielnego, który, jak się uważa, zakłóca sygnały bólowe przemieszczające się wzdłuż niego. Zazwyczaj możesz wrócić do domu tego samego dnia.
Ogólnie rzecz biorąc, procedury te są podobnie skuteczne w łagodzeniu bólu nerwobólu nerwu trójdzielnego, chociaż w przypadku każdego z nich mogą wystąpić komplikacje. Różnią się one w zależności od procedury i osoby.
Uśmierzenie bólu zwykle trwa tylko kilka lat lub, w niektórych przypadkach, kilka miesięcy. Czasami te procedury w ogóle nie działają.
Głównym efektem ubocznym tych procedur jest drętwienie częściowo lub w całości po jednej stronie ściany, które mogą zmieniać się od całkowitego bardzo tępy lub tylko szpilki i igły .
Wrażenie, które może być trwałe, jest często podobne do tego, jakie odczuwasz po wstrzyknięciu do dentysty. Możesz również rozwinąć połączenie drętwienia i ciągłego bólu zwanego anesthesia dolorosa, które jest praktycznie nieuleczalne, jednak jest to bardzo rzadkie.
Zabiegi te niosą również ryzyko innych krótko- i długoterminowych skutków ubocznych i powikłań, w tym krwawienia, siniaków na twarzy, problemów z oczami i upośledzeniem słuchu po uszkodzonej stronie. Bardzo rzadko może spowodować udar .
Radiochirurgia stereotaktyczna
Radiochirurgia stereotaktyczna jest dość nową metodą leczenia, która wykorzystuje skoncentrowaną wiązkę promieniowania do celowego uszkodzenia nerwu trójdzielnego, w miejscu, w którym dociera on do pnia mózgu.
Radiochirurgia stereotaktyczna nie wymaga znieczulenia ogólnego i nie wykonuje się cięć (nacięć) w policzku.
Do głowy przymocowana jest metalowa rama z czterema szpilkami włożonymi dookoła skóry głowy – do znieczulenia miejscowego stosuje się środek znieczulający .
Twoja głowa, w tym rama, jest trzymana w dużej maszynie przez 1 do 2 godzin, podczas gdy jest podawane promieniowanie. Rama i kołki są następnie usuwane i po krótkim odpoczynku możesz wrócić do domu.
Zauważenie jakichkolwiek zmian po radiochirurgii stereotaktycznej może zająć kilka tygodni – lub czasem wiele miesięcy, ale u niektórych osób może to przynieść ulgę w bólu przez kilka miesięcy lub lat.
Drętwienie twarzy i mrowienie w twarzy to najczęstsze powikłania związane z radiochirurgią stereotaktyczną. Te skutki uboczne mogą być trwałe, aw niektórych przypadkach bardzo kłopotliwe.
Dekompresja mikronaczyniowa
Dekompresja mikronaczyniowa (MVD) to operacja, która może pomóc złagodzić ból nerwobólu trójdzielnego bez celowego uszkodzenia nerwu trójdzielnego.
Zabieg zmniejsza nacisk wywierany na nerw trójdzielny przez naczynia krwionośne, które dotykają nerwu lub są owinięte wokół niego.
MVD to poważny zabieg, który polega na otwarciu czaszki i jest wykonywany w znieczuleniu ogólnym przez neurochirurga.
Chirurg wykonuje nacięcie na skórze głowy, za uchem i usuwa mały kawałek kości czaszki. Następnie oddzielają naczynie (a) krwionośne od nerwu trójdzielnego za pomocą sztucznej podkładki lub zawiesia zbudowanego z przylegającej tkanki.
Wiele osób uważa, że ta operacja skutecznie łagodzi lub całkowicie zatrzymuje ból nerwobólu trójdzielnego.
Zapewnia najdłużej utrzymującą się ulgę, a niektóre badania sugerują, że ból powraca w około 3 na 10 przypadków w ciągu 10 do 20 lat po operacji.
Obecnie MVD jest najbliższym możliwym lekiem na nerwoból nerwu trójdzielnego. Jest to jednak zabieg inwazyjny i niesie ze sobą ryzyko potencjalnie poważnych powikłań, takich jak drętwienie twarzy, utrata słuchu , udar, a nawet śmierć w około 1 na 200 przypadków.
Dalsze informacje i wsparcie
Życie z długotrwałym i bolesnym stanem, takim jak nerwoból nerwu trójdzielnego, może być bardzo trudne.
Przydatne może być skontaktowanie się z lokalną lub krajową grupą wsparcia, taką jak Stowarzyszenie Neuralgii Trójdzielnej w Wielkiej Brytanii , aby uzyskać więcej informacji i porad dotyczących życia z tą chorobą, a także skontaktować się z innymi osobami, które mają tę chorobę, aby z nimi porozmawiać. ich doświadczenia.
Wiele projektów badawczych jest prowadzonych zarówno w Wielkiej Brytanii, jak i za granicą, aby znaleźć przyczynę neuralgii nerwu trójdzielnego i opracować nowe terapie i nowe leki, więc jest nadzieja na przyszłość.