Wrzodziejące zapalenie jelita grubego – leczenie

Leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego zależy od ciężkości choroby i częstości nawrotów objawów.

Główne cele leczenia to:

  • zmniejszyć objawy, znane jako wywoływanie remisji (okres bez objawów)
  • utrzymać remisję

Zwykle wiąże się to z przyjmowaniem różnych rodzajów leków, chociaż czasami operacja może być opcją.

Twoje leczenie będzie zwykle prowadzone przez różnych pracowników służby zdrowia, w tym:

  • lekarze specjaliści, tacy jak gastroenterolodzy lub chirurdzy
  • Lekarze ogólni
  • pielęgniarki specjalistyczne

Twoja opieka będzie często koordynowana przez wyspecjalizowaną pielęgniarkę i Twój zespół opiekuńczy i zazwyczaj będą oni głównym punktem kontaktowym, jeśli będziesz potrzebować pomocy i porady.

Aminosalicylany

Aminosalicylany, znane również jako 5-ASA, to leki, które pomagają zmniejszyć stan zapalny. To z kolei umożliwia gojenie się uszkodzonej tkanki.

Zwykle są pierwszą opcją leczenia łagodnego lub umiarkowanego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

5-ASA można stosować jako krótkotrwałe leczenie zaostrzeń. Można je również przyjmować długoterminowo, zwykle do końca życia, aby utrzymać remisję.

5-ASA można pobrać:

  • doustnie – połykając tabletkę lub kapsułkę
  • jako czopek – kapsułka, którą wkładasz do dna (odbytnicy), gdzie się rozpuszcza
  • przez lewatywę – podczas której płyn jest pompowany do jelita grubego

Sposób przyjmowania 5-ASA zależy od ciężkości i zakresu twojego stanu.

Jeśli masz wrzodziejące zapalenie jelita grubego od łagodnego do umiarkowanego, zwykle otrzymasz propozycję 5-ASA w postaci czopka lub lewatywy.

Jeśli objawy nie ustąpią po 4 tygodniach, możesz również zalecić przyjmowanie 5-ASA w postaci tabletek lub kapsułek.

Leki te rzadko powodują działania niepożądane, ale u niektórych osób mogą wystąpić:

Kortykosteroidy

Kortykosteroidy , takie jak prednizolon , są silniejszymi lekami stosowanymi w celu zmniejszenia stanu zapalnego.

Można je stosować razem z 5-ASA lub zamiast niego w leczeniu zaostrzenia, jeśli same 5-ASA nie są skuteczne.

Podobnie jak 5-ASA, steroidy można podawać doustnie, przez czopek lub lewatywę.

Ale w przeciwieństwie do 5-ASA, kortykosteroidy nie są stosowane jako długoterminowe leczenie w celu utrzymania remisji, ponieważ mogą powodować potencjalnie poważne skutki uboczne, takie jak osłabienie kości (osteoporoza) i mętne plamy w soczewce oka (zaćma) , gdy jest używany przez długi czas.

Skutki uboczne krótkotrwałego stosowania sterydów mogą obejmować:

  • trądzik
  • przybranie na wadze
  • zwiększony apetyt
  • zmiany nastroju, takie jak drażliwość
  • trudności ze snem (bezsenność)

Dowiedz się więcej o skutkach ubocznych kortykosteroidów

Immunosupresanty

Leki immunosupresyjne, takie jak takrolimus i azatiopryna, to leki zmniejszające aktywność układu odpornościowego.

Zwykle podaje się je w postaci tabletek w leczeniu łagodnych lub umiarkowanych zaostrzeń lub utrzymywania remisji, jeśli objawy nie zareagowały na inne leki.

Immunosupresanty mogą być bardzo skuteczne w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, ale często zaczynają działać po pewnym czasie (zwykle od 2 do 3 miesięcy).

Leki mogą zwiększyć podatność na infekcję, dlatego ważne jest, aby niezwłocznie zgłaszać lekarzowi rodzinnemu wszelkie oznaki infekcji, takie jak wysoka temperatura lub choroba.

Mogą również obniżać produkcję czerwonych krwinek, zwiększając podatność na anemię .

Będziesz potrzebować regularnych badań krwi, aby monitorować poziom krwinek i sprawdzać inne problemy.

Leczenie ciężkich zaostrzeń

Podczas gdy łagodne lub umiarkowane zaostrzenia można zwykle leczyć w domu, cięższe zaostrzenia należy leczyć w szpitalu, aby zminimalizować ryzyko odwodnienia i potencjalnie śmiertelnych powikłań, takich jak pęknięcie okrężnicy.

W szpitalu otrzymasz lekarstwa, a czasem płyny bezpośrednio do żyły (dożylnie).

Przyjmowane leki to zazwyczaj kortykosteroid lub lek immunosupresyjny zwany infliksymabem lub cyklosporyną.

Cyklosporyna

Cyklosporyna działa w taki sam sposób, jak inne leki immunosupresyjne, zmniejszając aktywność układu odpornościowego.

Ale jest silniejszy niż leki stosowane w leczeniu łagodniejszych przypadków wrzodziejącego zapalenia jelita grubego i zaczyna działać znacznie wcześniej (zwykle w ciągu kilku dni).

Cyklosporyna jest podawana powoli przez kroplówkę w ramię (wlew), a leczenie będzie zwykle ciągłe przez około 7 dni.

Skutki uboczne dożylnej cyklosporyny mogą obejmować:

  • niekontrolowane drżenie lub drżenie części ciała ( drżenie )
  • nadmierny wzrost włosów
  • skrajne zmęczenie (znużenie)
  • obrzęk dziąseł
  • uczucie i wymioty
  • biegunka

Cyklosporyna może również powodować poważniejsze problemy, takie jak wysokie ciśnienie krwi i zmniejszona czynność nerek i wątroby, ale podczas leczenia będziesz regularnie monitorowany w celu wykrycia objawów tych objawów.

Leki biologiczne

Infliksymab, adalimumab, golimumab i wedolizumab to leki zmniejszające stan zapalny jelita poprzez działanie na białka wykorzystywane przez układ odpornościowy do stymulacji stanu zapalnego.

Leki te blokują te receptory i zmniejszają stan zapalny.

Mogą być stosowane w leczeniu dorosłych z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, jeśli inne opcje nie są odpowiednie lub nie działają.

Infliksymab może być również stosowany w leczeniu dzieci i młodzieży w wieku od 6 do 17 lat z ciężkim wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego.

Leczenie trwa 12 miesięcy, chyba że lek nie działa dobrze.

Przeczytaj pełne wytyczne NICE na:

Infliksymab

Infliksymab podaje się we wlewie trwającym od 1 do 2 godzin. Kolejne wlewy zostaną podane po 2 tygodniach i ponownie po 6 tygodniach.

Wlewy podaje się następnie co 8 tygodni, jeśli leczenie jest nadal wymagane.

Częste działania niepożądane infliksymabu mogą obejmować:

  • zwiększone ryzyko infekcji – zgłaszaj lekarzowi rodzinnemu wszelkie objawy możliwej infekcji, takie jak kaszel , wysoka gorączka lub ból gardła
  • uczucie, że ty lub otoczenie wokół ciebie się porusza (zawroty głowy) i zawroty głowy
  • reakcja przypominająca alergię , powodująca trudności w oddychaniu, pokrzywkę i bóle głowy

W większości przypadków reakcja na lek pojawia się w ciągu pierwszych 2 godzin po zakończeniu wlewu.

Ale niektórzy ludzie odczuwają opóźnione reakcje dni, a nawet tygodni po infuzji.

Jeśli objawy wymienione powyżej zaczną się pojawiać po zażyciu infliksymabu, należy natychmiast zgłosić się do lekarza.

Po pierwszej infuzji będziesz dokładnie monitorowany i, jeśli to konieczne, możesz zastosować silny lek przeciwalergiczny, taki jak epinefryna.

Infliksymab zazwyczaj nie jest odpowiedni dla osób z gruźlicą (gruźlicą) lub wirusowym zapaleniem wątroby typu B w wywiadzie i należy go stosować ostrożnie u osób zakażonych wirusem HIV lub wirusem zapalenia wątroby typu C.

Dzieje się tak, ponieważ było wiele przypadków, w których infliksymab reaktywował uśpione infekcje.

Lek nie jest również zalecany dla osób z chorobami serca lub stwardnieniem rozsianym w wywiadzie.

Tofacitinib

Tofacytynib to nowszy rodzaj leku na wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Działa również poprzez oddziaływanie na układ odpornościowy, ale działa to w inny sposób niż inne leki.

Tabletki są zalecane dla osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, jeśli standardowe leczenie lub leki biologiczne nie przyniosły rezultatu lub są nieodpowiednie.

Nie zaleca się stosowania tofacytynibu w okresie ciąży. Kobiety powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas jej przyjmowania i przez co najmniej 4 tygodnie po zakończeniu kursu.

Operacja

Jeśli masz częste zaostrzenia, które mają znaczący wpływ na jakość życia, lub masz szczególnie ciężki zaostrzenie, które nie reaguje na leki, operacja może być opcją.

Chirurgia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego obejmuje trwałe usunięcie okrężnicy (kolektomia).

Po usunięciu okrężnicy jelito cienkie zostanie wykorzystane do wydalenia produktów przemiany materii z organizmu zamiast z okrężnicy.

Można to osiągnąć, tworząc:

  • ileostomia – gdy jelito cienkie jest wyprowadzane z otworu wykonanego w brzuchu; nad tym otworem umieszczane są specjalne worki do zbierania odpadów po operacji
  • woreczek krętniczo-odbytniczy (znany również jako worek J) – w którym część jelita cienkiego jest używana do tworzenia wewnętrznego woreczka, który jest następnie połączony z odbytem, umożliwiając normalne wypróżnianie

Woreczki ileoanal są coraz częściej używane, ponieważ zewnętrzna torba do zbierania odpadów nie jest wymagana.

Po usunięciu okrężnicy wrzodziejące zapalenie okrężnicy nie może powrócić po operacji.

Ale ważne jest, aby wziąć pod uwagę ryzyko operacji i wpływ posiadania stałej ileostomii lub worka krętniczo-odbytniczego.

Dowiedz się więcej o ileostomii i woreczkach krętniczo-odbytniczych

Pomoc i wsparcie

Życie z chorobą taką jak wrzodziejące zapalenie jelita grubego, zwłaszcza jeśli objawy są ciężkie, może być frustrującym i izolującym doświadczeniem.

Rozmowa z innymi z chorobą może zapewnić wsparcie i komfort.

Crohn’s and Colitis UK udziela informacji, gdzie można znaleźć pomoc i wsparcie.