Zapalenie błony naczyniowej oka – leczenie

Leczenie zapalenia błony naczyniowej oka zależy od przyczyny i obszaru oka.

Medycyna jest głównym leczeniem, ale w rzadkich przypadkach może być zalecany zabieg chirurgiczny w leczeniu szczególnie ciężkiego zapalenia błony naczyniowej oka.

Większość przypadków zapalenia błony naczyniowej oka można leczyć lekami steroidowymi . Zwykle stosuje się lek o nazwie prednizolon .

Sterydy działają poprzez zakłócanie normalnego funkcjonowania układu odpornościowego, dzięki czemu nie uwalniają już substancji chemicznych, które powodują stan zapalny.

Leki steroidowe występują w różnych formach, a ich rodzaj często zależy od obszarów oka dotkniętych zapaleniem błony naczyniowej oka.

Krople do oczu steroidowe

Krople do oczu steroidowe są zwykle pierwszym lekiem stosowanym w zapaleniu błony naczyniowej oka, które atakuje przód oka i nie jest spowodowane infekcją.

W zależności od objawów zalecana dawka może wahać się od konieczności stosowania kropli do oczu co godzinę lub raz na 2 dni.

Po zastosowaniu kropli może wystąpić przejściowe niewyraźne widzenie. Nie prowadź pojazdów ani nie obsługuj maszyn, dopóki wzrok nie wróci do normy.

U niektórych osób krople do oczu steroidowe mogą zwiększać ciśnienie w oku. Okulista (okulista) sprawdzi to i doradzi, jeśli tak się stanie.

Nie przerywaj stosowania kropli do oczu, dopóki lekarz rodzinny lub okulista nie powie Ci, że możesz bezpiecznie przestać, nawet jeśli objawy ustąpią. Zbyt wczesne przerwanie leczenia może doprowadzić do nawrotu objawów. Częstotliwość kropli będzie zwykle powoli zmniejszana przez kilka tygodni.

Zastrzyki steroidowe

Jeśli środkowa lub tylna część oka jest uszkodzona lub krople do oczu ze steroidami nie zadziałały, może być konieczne wstrzyknięcie steroidu.

Krople do oczu znieczulające miejscowo są stosowane w celu znieczulenia oka, dzięki czemu nie poczujesz bólu ani dyskomfortu.

Zwykle będziesz potrzebować tylko 1 wstrzyknięcia, gdy objawy są najgorsze.

Zastrzyki steroidowe rzadko powodują znaczące skutki uboczne, ale u niektórych osób mogą powodować wzrost ciśnienia w oku. Okulista to sprawdzi i doradzi, jeśli tak się stanie.

Tabletki lub kapsułki steroidów

Tabletki lub kapsułki steroidów to najsilniejsza forma sterydów. Zwykle stosuje się je, gdy krople do oczu i zastrzyki ze steroidami nie zadziałały lub są nieodpowiednie lub w przypadku zapalenia błony naczyniowej oka dotykającego tylną część oka.

Tabletki steroidowe mogą powodować wiele skutków ubocznych, dlatego będą zalecane tylko wtedy, gdy podejrzewa się, że istnieje ryzyko trwałego uszkodzenia wzroku.

Jak długo będziesz musiał przyjmować tabletki steroidowe, zależy od tego, jak dobrze zareagujesz na leczenie i czy masz chorobę autoimmunologiczną.

Niektórzy ludzie muszą je przyjmować tylko przez 3 do 6 tygodni, podczas gdy inni muszą je przyjmować przez miesiące lub lata.

Krótkotrwałe skutki uboczne tabletek lub kapsułek steroidów mogą obejmować zwiększenie masy ciała, zwiększony apetyt, bezsenność i zmiany nastroju, takie jak uczucie rozdrażnienia lub niepokoju.

W dłuższej perspektywie mogą powodować osteoporozę , ścieńczenie skóry i zwiększone ryzyko infekcji.

Aby zminimalizować wszelkie skutki uboczne, zostanie Ci przepisana najmniejsza możliwa dawka, aby kontrolować objawy.

Przeczytaj więcej o sterydach .

Nie przerywaj przyjmowania sterydów, dopóki lekarz nie stwierdzi, że jest to bezpieczne. Nagłe odstawienie leku może spowodować nieprzyjemne efekty odstawienia.

Kiedy lekarz rodzinny lub okulista uzna, że możesz przerwać leczenie, doradzi Ci, jak stopniowo zmniejszać ilość przyjmowanych sterydów.

Te krople do oczu powiększają (rozszerzają) źrenice i łagodzą ból, rozluźniając mięśnie oka. Mogą również zmniejszyć ryzyko rozwoju jaskry , która wpływa na wzrok.

Jednak krople do oczu rozszerzające źrenicę mogą powodować chwilowe zamazanie wzroku i problemy ze skupieniem wzroku.

Wirusy można leczyć lekami przeciwwirusowymi. Infekcje bakteryjne można leczyć antybiotykami . Infekcje grzybicze można leczyć lekami przeciwgrzybiczymi .

Immunosupresanty

Immunosupresant może być zalecany, jeśli należysz do nielicznych osób, które nie reagują na opisane powyżej terapie.

Immunosupresanty działają poprzez kontrolowanie układu odpornościowego i zakłócanie procesu zapalnego.

Jeśli leczenie sterydami powoduje poważne skutki uboczne, można również zastosować leki immunosupresyjne, aby zmniejszyć dawkę steroidów.

Możliwe skutki uboczne leków immunosupresyjnych obejmują:

• wysypka na skórze
• drętwienie lub mrowienie w różnych częściach ciała
• utrata apetytu
• nudności i wymioty
• wysokie ciśnienie krwi
• bóle głowy
• wypadanie włosów
• duszność

Przyjmowanie leków immunosupresyjnych sprawi, że będziesz bardziej podatny na infekcje, dlatego powinieneś unikać bliskiego kontaktu z każdym, kto ma znaną infekcję.

Zgłoś wszelkie objawy potencjalnej infekcji, takie jak wysoka temperatura, kaszel lub zapalenie innych części ciała, lekarzowi GP. Powinieneś także otrzymać coroczną szczepionkę przeciw grypie .

Leki immunosupresyjne mogą również wpływać na funkcjonowanie niektórych narządów i układów w organizmie, takich jak płuca, wątroba, nerki i szpik kostny. Konieczne są regularne badania krwi, aby sprawdzić, czy te układy pozostają zdrowe.

Niewielka liczba osób z zapaleniem błony naczyniowej oka może odnieść korzyść z leczenia lekami immunosupresyjnymi zwanymi lekami biologicznymi .

Witrektomia polega na delikatnym odessaniu galaretowatej substancji wypełniającej wnętrze oka (ciało szkliste). Można to zrobić stosując znieczulenie ogólne lub znieczulenie miejscowe .

Podczas operacji płyn wewnątrz oka zostanie tymczasowo zastąpiony pęcherzykiem powietrza lub gazu (lub mieszaniną 2) lub płynnym substytutem. Ostatecznie szklisty humor w naturalny sposób sam się zastąpi.

Podobnie jak wszystkie operacje, witrektomia niesie ze sobą ryzyko powikłań. Obejmują one konieczność dalszej operacji i zwiększone ryzyko wystąpienia zaćmy .

• noszenie ciemnych okularów, jeśli twoje oko staje się wrażliwe na światło
• umieszczenie ciepłej flaneli na oku, aby je uspokoić
• przyjmowanie środków przeciwbólowych, takich jak ibuprofen , w celu złagodzenia bólu