Obecnie nie ma lekarstwa na chorobę Alzheimera. Ale są dostępne leki, które mogą tymczasowo złagodzić objawy.
Dostępne jest również wsparcie, aby pomóc osobie z chorobą i jej rodzinie w radzeniu sobie z codziennym życiem.
Leki
W leczeniu choroby Alzheimera można przepisać wiele leków, aby tymczasowo złagodzić niektóre objawy.
Główne leki to:
Inhibitory acetylocholinoesterazy (AChE)
Leki te zwiększają poziom acetylocholiny, substancji w mózgu, która pomaga komórkom nerwowym komunikować się ze sobą.
Obecnie mogą być przepisywane tylko przez specjalistów, takich jak psychiatrzy lub neurolodzy.
Mogą być przepisywane przez lekarza pierwszego kontaktu za radą specjalisty lub przez lekarzy pierwszego kontaktu, którzy mają szczególne doświadczenie w ich stosowaniu.
Donepezil, galantamina i rywastygmina mogą być przepisywane osobom z chorobą Alzheimera we wczesnym lub średnim stadium.
Najnowsze wytyczne zalecają kontynuowanie stosowania tych leków w późniejszych, ciężkich stadiach choroby.
Nie ma różnicy w działaniu każdego z 3 różnych inhibitorów AChE, chociaż niektórzy ludzie lepiej reagują na określone typy lub mają mniej skutków ubocznych, które mogą obejmować nudności, wymioty i utratę apetytu.
Efekty uboczne zwykle ustępują po 2 tygodniach przyjmowania leku.
Memantyna
Ten lek nie jest inhibitorem AChE. Działa poprzez blokowanie działania nadmiernej ilości substancji chemicznej zwanej glutaminianem w mózgu.
Memantynę stosuje się w umiarkowanej lub ciężkiej chorobie Alzheimera. Jest odpowiedni dla tych, którzy nie mogą przyjmować lub nie tolerują inhibitorów AChE.
Jest również odpowiedni dla osób z ciężką chorobą Alzheimera, które już przyjmują inhibitor AChE. Skutki uboczne mogą obejmować bóle głowy, zawroty głowy i zaparcia, ale są one zwykle tylko przejściowe.
Aby uzyskać więcej informacji na temat możliwych skutków ubocznych konkretnego leku, przeczytaj dołączoną do niego ulotkę informacyjną lub porozmawiaj z lekarzem.
Leki stosowane w leczeniu trudnych zachowań
W późniejszych stadiach demencji u znacznej liczby osób rozwinie się tak zwane behawioralne i psychologiczne objawy demencji (BPSD).
Objawy BPSD mogą obejmować:
- zwiększone pobudzenie
- niepokój
- wędrowny
- agresja
- urojenia i halucynacje
Te zmiany w zachowaniu mogą być bardzo stresujące zarówno dla osoby z chorobą Alzheimera, jak i dla jej opiekuna.
Jeśli strategie radzenia sobie nie działają, konsultant psychiatra może przepisać risperidon lub haloperidol, leki przeciwpsychotyczne, osobom wykazującym uporczywą agresję lub skrajne cierpienie.
Są to jedyne leki zarejestrowane dla osób z chorobą Alzheimera o nasileniu umiarkowanym do ciężkiego, w przypadku których istnieje ryzyko wyrządzenia krzywdy sobie lub innym.
Risperidon należy stosować w najmniejszej dawce i przez możliwie najkrótszy czas, ponieważ ma on poważne skutki uboczne. Haloperidol należy stosować tylko wtedy, gdy inne metody leczenia nie pomogły.
Czasami można podać leki przeciwdepresyjne, jeśli podejrzewa się, że przyczyną lęku jest depresja.
Czasami można zalecić inne leki w celu leczenia określonych objawów BPSD, ale będą one przepisywane poza wskazaniami (nie są specjalnie licencjonowane dla BPSD).
Lekarz może to zrobić, ale musi podać powód stosowania tych leków w takich okolicznościach.
Zabiegi obejmujące terapie i zajęcia
Leki na objawy choroby Alzheimera to tylko część opieki nad osobą z demencją.
Inne zabiegi, zajęcia i wsparcie – także dla opiekuna – są równie ważne, aby pomóc ludziom dobrze żyć z demencją.
Terapia stymulacji poznawczej
Terapia stymulacji poznawczej (CST) polega na uczestniczeniu w zajęciach grupowych i ćwiczeniach mających na celu poprawę pamięci i umiejętności rozwiązywania problemów.
Rehabilitacja poznawcza
Technika ta obejmuje pracę z wyszkolonym profesjonalistą, takim jak terapeuta zajęciowy, i krewnym lub przyjacielem w celu osiągnięcia osobistego celu, takiego jak nauka korzystania z telefonu komórkowego lub innych codziennych zadań.
Rehabilitacja poznawcza polega na tym, że używasz części mózgu, które pracują, aby pomóc częściom, które nie działają.
Reminiscencja i historia życia
Praca nad wspomnieniami polega na rozmowie o rzeczach i wydarzeniach z przeszłości. Zwykle wiąże się to z wykorzystaniem rekwizytów, takich jak zdjęcia, ulubione przedmioty lub muzyka.
Praca nad historiami życia obejmuje kompilację zdjęć, notatek i pamiątek od dzieciństwa do dnia dzisiejszego. Może to być książka fizyczna lub wersja cyfrowa.
Te podejścia są czasami łączone. Dowody wskazują, że mogą poprawić nastrój i samopoczucie.
Przeczytaj więcej o tym, jak leczy się demencję .
Dowiedz się, jak dobrze żyć z demencją i więcej przydatnych informacji w Przewodniku po demencji .