Istnieje wiele kryteriów diagnozowania śmierci mózgu.
Aby zdiagnozować śmierć mózgu:
- osoba musi być nieprzytomna i nie reagować na zewnętrzną stymulację
- bicie serca i oddychanie można utrzymać tylko za pomocą respiratora
- muszą istnieć wyraźne dowody na to, że wystąpiło poważne uszkodzenie mózgu i nie można go wyleczyć
Wykluczenie innych warunków
Przed rozpoczęciem testów na śmierć mózgu lekarze muszą przeprowadzić serię kontroli, aby upewnić się, że objawy nie są spowodowane innymi czynnikami, takimi jak:
- przedawkowanie nielegalnych narkotyków, środków uspokajających, trucizn lub innych środków chemicznych
- nieprawidłowo niska temperatura ciała (hipotermia)
- ciężka niedoczynność tarczycy
Gdy zostaną one wykluczone, przeprowadza się testy potwierdzające śmierć mózgu.
Diagnozę śmierci mózgu musi postawić 2 starszych lekarzy. Żaden z nich nie może być zaangażowany w zespół przeszczepów w szpitalu.
Lekarze wyjaśnią ci testy i będą na bieżąco informować o stanie twojej ukochanej osoby.
Testy na śmierć mózgu
Lekarze przeprowadzą serię testów. Obaj lekarze muszą uzgodnić wyniki, aby móc potwierdzić rozpoznanie śmierci mózgu.
Testy są przeprowadzane dwukrotnie, aby zminimalizować możliwość wystąpienia błędu.
Testy stosowane do określenia śmierci pnia mózgu to:
- W obu oczach świeci się pochodnią, aby sprawdzić, czy zareagują na światło
- oko, które jest zwykle bardzo wrażliwe, głaska się chusteczką lub kawałkiem waty, aby sprawdzić, czy zareaguje
- na czoło wywierany jest nacisk, a nos jest zaciskany, aby sprawdzić, czy w odpowiedzi wystąpił jakikolwiek ruch
- Do każdego ucha wprowadza się lodowatą wodę, która zwykle powoduje ruch oczu
- do tchawicy kładzie się cienką plastikową rurkę, aby sprawdzić, czy wywołuje to krztuszenie się lub kaszel
- osoba zostaje odłączona od respiratora na krótki okres czasu, aby sprawdzić, czy podejmuje jakąkolwiek próbę samodzielnego oddychania
Śmierć mózgu jest diagnozowana, jeśli dana osoba nie odpowie na wszystkie te testy.
Czasami kończyny lub tors osoby (górna część ciała) mogą się poruszać po śmierci pnia mózgu.
Te ruchy są odruchami rdzeniowymi i wcale nie angażują mózgu. Nie zmienią diagnozy śmierci mózgu.