Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego

• intensywny ból miednicy (odczuwany poniżej pępka)
• nagłe silne pragnienie oddania moczu
• potrzeba siusiać częściej niż zwykle
• budząc się kilka razy w nocy, aby pójść do toalety

Ból może nasilać się, gdy pęcherz jest pełny i może chwilowo ustąpić, gdy pójdziesz do toalety.

Możesz również stwierdzić, że ból nasila się podczas miesiączki lub po spożyciu pewnych potraw lub napojów.

Objawy często pojawiają się i znikają etapami. Możesz mieć epizody trwające dni, tygodnie lub miesiące, w których objawy ulegają poprawie, a po nich następuje pogorszenie.

Lekarz rodzinny może skierować Cię do specjalisty szpitalnego, np. Urologa, specjalisty chorób układu moczowego, na dalsze badania, takie jak cystoskopia . Cystoskopia to procedura polegająca na badaniu wnętrza pęcherza.

Dokładna przyczyna śródmiąższowego zapalenia pęcherza nie jest jasna. W przeciwieństwie do innych rodzajów zapalenia pęcherza moczowego nie ma widocznej infekcji w pęcherzu, a antybiotyki nie pomagają.

U niektórych osób z tą chorobą pęcherz jest objęty stanem zapalnym, owrzodzeniem, bliznami lub sztywnością.

Istnieje kilka teorii na temat możliwej przyczyny tego stanu.

Obejmują one:

• uszkodzenie wyściółki pęcherza, co może oznaczać, że siusiu może podrażniać pęcherz oraz otaczające mięśnie i nerwy
• problem z mięśniami dna miednicy używanymi do kontrolowania oddawania moczu
• twój układ odpornościowy omyłkowo atakuje twój pęcherz
• reakcja alergiczna

Zasugerowano również, że śródmiąższowe zapalenie pęcherza może być objawem bardziej rozpowszechnionego problemu, ponieważ jest związane ze stanami takimi jak fibromialgia , zespół przewlekłego zmęczenia (CFS) , zespół jelita drażliwego (IBS) i toczeń .

• zmniejszenie stresu – wszystko, co pomaga Ci się zrelaksować, takie jak ćwiczenia lub regularne ciepłe kąpiele, może pomóc złagodzić objawy, a ostatnie dowody sugerują, że techniki oparte na uważności, takie jak medytacja, mogą pomóc
• unikanie pewnych potraw lub napojów (takich jak pomidory i alkohol), jeśli zauważysz, że pogarszają objawy – ale nie wprowadzaj znaczących zmian w swojej diecie bez uprzedniego zasięgnięcia porady lekarza
• rzucenie palenia – chemikalia, które wdychasz podczas palenia, mogą podrażniać pęcherz
• kontrolowanie tego, ile pijesz – staraj się zmniejszyć ilość wypijanego alkoholu przed pójściem spać
• planowane przerwy na korzystanie z toalety – regularne robienie zaplanowanych przerw na korzystanie z toalety może pomóc w zapobieganiu przepełnieniu pęcherza

Przydatne może być również skontaktowanie się z grupą wsparcia, taką jak Interstitial Cystitis Association lub Bladder Health UK, w celu uzyskania informacji i porad dotyczących życia z śródmiąższowym zapaleniem pęcherza.

• dostępne bez recepty leki przeciwbólowe – takie jak paracetamol i ibuprofen
• dostępne bez recepty leki przeciwhistaminowe – takie jak loratadyna i cetyryzyna
• silniejsze leki przeciwbólowe dostępne na receptę – takie jak amitryptylina, gabapentyna i pregabalina
• tolterodyna, solifenacyna lub mirabegron – pomagają rozluźnić mięśnie pęcherza
• cymetydyna – lek na receptę, który może pomóc poprzez blokowanie działania substancji zwanej histaminą na komórki pęcherza
• polisiarczan pentozanu sodu (Elmiron) – może to pomóc naprawić wyściółkę pęcherza

Niektóre leki można również podawać bezpośrednio do pęcherza za pomocą cienkiej rurki zwanej cewnikiem .

Są one znane jako leki dopęcherzowe lub wlewki do pęcherza.

Przykłady leków dopęcherzowych obejmują lignokainę, która jest środkiem miejscowo znieczulającym i znieczulającym pęcherz, oraz kwas hialuronowy lub siarczan chondroityny, które mogą pomóc odbudować wyściółkę pęcherza.

Terapie i zabiegi wspomagające

Niektórym osobom pomocne są również następujące terapie i zabiegi wspomagające:

• fizjoterapia – masowanie mięśni dna miednicy może pomóc zmniejszyć obciążenie pęcherza
• przekwalifikowanie pęcherza – gdzie stopniowo uczysz się być w stanie utrzymać więcej moczu w pęcherzu, zanim będziesz musiał iść do toalety
• terapia psychologiczna – pomaga radzić sobie z objawami i ich wpływem na życie
• przezskórna elektryczna stymulacja nerwów (TENS) – gdzie małe urządzenie na baterie służy do łagodzenia bólu poprzez wysyłanie impulsów elektrycznych do twojego ciała

Chirurgia i procedury

Operacja i inne procedury mogą być zalecane, jeśli masz wyraźne nieprawidłowe obszary (zmiany) w pęcherzu lub inne metody leczenia nie działają.

Procedury, które można przeprowadzić, obejmują:

• kauteryzacja – polega na uszczelnieniu owrzodzeń wewnątrz pęcherza za pomocą prądu elektrycznego lub lasera
• wzdęcie pęcherza – gdy pęcherz jest rozciągnięty płynem, co może pomóc w rozpoznaniu i może tymczasowo złagodzić objawy
• zastrzyki z toksyny botulinowej – gdzie substancja zwana toksyną botulinową (np. botoks) jest wstrzykiwana bezpośrednio do pęcherza w celu tymczasowego złagodzenia objawów
• neuromodulacja – polega na umieszczeniu w ciele implantu, który stymuluje nerwy elektrycznością, aby złagodzić ból i zmniejszyć nagłą potrzebę siusiania
• augmentacja – powiększenie pęcherza za pomocą części jelita cienkiego; zwykle obejmuje to również usunięcie wszelkich obszarów zapalnych pęcherza

W bardzo rzadkich przypadkach może być konieczne całkowite usunięcie pęcherza (cystektomia).

Jeśli to zrobisz, twój chirurg będzie musiał stworzyć alternatywny sposób, aby mocz opuścił twoje ciało.

Zwykle będzie to przez mały otwór w brzuchu zwany stomią, ale może obejmować wykonanie nowego pęcherza z wykorzystaniem części jelita cienkiego (rekonstrukcja pęcherza).