Gruźlica (TB) jest wywoływana przez rodzaj bakterii zwanej Mycobacterium tuberculosis.
Rozprzestrzenia się, gdy osoba z aktywną chorobą TB w płucach kaszle lub kicha, a ktoś inny wdycha wydalone kropelki, które zawierają bakterie TB.
Chociaż gruźlica rozprzestrzenia się podobnie jak przeziębienie lub grypę , nie jest tak zaraźliwa.
Aby samemu zarazić się infekcją, musiałbyś spędzać długie okresy (kilka godzin) w bliskim kontakcie z osobą zakażoną.
Na przykład zakażenia gruźlicą zwykle rozprzestrzeniają się między członkami rodziny mieszkającymi w tym samym domu. Siadanie obok zarażonej osoby w autobusie lub pociągu jest bardzo mało prawdopodobne.
Nie wszyscy chorzy na gruźlicę są zaraźliwi. Dzieci chore na gruźlicę lub osoby z gruźlicą, która występuje poza płucami (gruźlica pozapłucna) nie przenoszą zakażenia.
Utajona lub aktywna gruźlica
U większości zdrowych ludzi układ odpornościowy jest w stanie zniszczyć bakterie wywołujące gruźlicę.
Ale w niektórych przypadkach bakterie infekują organizm, ale nie powodują żadnych objawów (gruźlica utajona), lub infekcja zaczyna powodować objawy w ciągu tygodni, miesięcy lub nawet lat (gruźlica czynna).
U nawet 10% osób z utajoną gruźlicą w końcu rozwija się aktywna gruźlica lata po początkowej infekcji.
Zwykle dzieje się to w ciągu pierwszego lub dwóch lat od zakażenia lub gdy układ odpornościowy jest osłabiony – na przykład, jeśli ktoś jest w trakcie chemioterapii raka.
Kto jest najbardziej zagrożony?
Każdy może zachorować na gruźlicę, ale najbardziej zagrożone są ludzie:
- którzy mieszkają, pochodzą lub przebywali w kraju lub obszarze o wysokim poziomie gruźlicy] – około 3 na 4 przypadki gruźlicy w Wielkiej Brytanii dotykają osoby urodzone poza Wielką Brytanią
- w długotrwałym bliskim kontakcie z osobą zakażoną
- życie w zatłoczonych warunkach
- ze stanem, który osłabia ich układ odpornościowy, takim jak cukrzyca
- stosowanie leków osłabiających układ odpornościowy, takich jak chemioterapia lub środki biologiczne
- którzy są bardzo młodzi lub bardzo starzy – układ odpornościowy ludzi młodych lub starszych jest zwykle słabszy niż zdrowych dorosłych
- w złym stanie zdrowia lub ze złą dietą z powodu stylu życia i innych problemów, takich jak nadużywanie narkotyków, nadużywanie alkoholu lub bezdomność