Dyspraksja, znana również jako zaburzenie koordynacji rozwoju (DCD), jest częstym zaburzeniem, które wpływa na ruch i koordynację.
Dyspraksja nie wpływa na twoją inteligencję, ale może utrudniać ci codzienne życie. Może wpływać na Twoje zdolności koordynacyjne – takie jak zadania wymagające równowagi, uprawianie sportu lub nauka prowadzenia samochodu – oraz na umiejętności motoryczne, takie jak pisanie lub używanie małych przedmiotów.
Ta strona koncentruje się na dyspraksji u dorosłych. Możesz także przeczytać o dyspraksji dziecięcej .
Objawy dyspraksji
Objawy dyspraksji mogą się różnić u poszczególnych osób i mogą zmieniać się w czasie. Rutynowe zadania mogą być trudne, a radzenie sobie w pracy może być trudne.
Jeśli masz dyspraksję, możesz mieć problemy z:
- koordynacja, równowaga i ruch
- uczenie się nowych umiejętności, myślenie i zapamiętywanie informacji w pracy i w czasie wolnym
- umiejętności codziennego życia, takie jak ubieranie się lub przygotowywanie posiłków do czasu
- pisanie, pisanie na maszynie, rysowanie i chwytanie małych przedmiotów
- sytuacje społeczne
- radzenie sobie z emocjami
- zarządzanie czasem, planowanie i organizacja osobista
Dyspraksji nie należy mylić z innymi zaburzeniami wpływającymi na ruch, takimi jak porażenie mózgowe i udar . Może wpływać na osoby o wszystkich zdolnościach intelektualnych.
Kiedy iść do lekarza rodzinnego
Jeśli podejrzewasz, że masz niezdiagnozowaną dyspraksję lub problemy z koordynacją, skontaktuj się z lekarzem. Dobrym pomysłem jest prowadzenie dziennika objawów.
Twój lekarz rodzinny może skierować Cię do fizjoterapeuty lub terapeuty zajęciowego na badania. Przed postawieniem diagnozy ocenią Twoje ruchy i wpływ objawów.
Jeśli masz dyspraksję, możesz mieć również inne schorzenia, takie jak:
- zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)
- dysleksja
- zaburzenia ze spektrum autyzmu
- trudności w nauce lub zrozumieniu matematyki (dyskalkulia)
- depresja lub lęk
Przyczyny dyspraksji
Dyspraksja występuje częściej u mężczyzn i często występuje w rodzinach.
Nie wiadomo, co powoduje dyspraksję, ale możesz być bardziej narażony na jej rozwój, jeśli urodziłeś się przedwcześnie.
Leczenie dyspraksji
Chociaż nie ma lekarstwa na dyspraksję, istnieją terapie, które mogą pomóc radzić sobie z chorobą i odnieść sukces w nauce, pracy i życiu domowym, takie jak:
- terapia zajęciowa – aby pomóc Ci znaleźć praktyczne sposoby na zachowanie niezależności i radzenie sobie z codziennymi zadaniami, takimi jak pisanie czy przygotowywanie posiłków
- terapia poznawczo-behawioralna (CBT) – terapia mówiąca, która może pomóc w radzeniu sobie z problemami poprzez zmianę sposobu myślenia i zachowania
Może również pomóc, jeśli:
- dbaj o kondycję – regularne ćwiczenia mogą pomóc w koordynacji, zmniejszają uczucie zmęczenia i zapobiegają przybieraniu na wadze
- naucz się obsługi komputera lub laptopa, jeśli pisanie odręczne jest trudne
- użyj kalendarza lub dziennika, aby ulepszyć swoją organizację – możesz to zsynchronizować z telefonem i komputerem
- naucz się pozytywnie mówić o swoich wyzwaniach i sposobach ich przezwyciężenia
- szukaj wsparcia poprzez programy takie jak Access to Work w Jobcentre Plus
Wsparcie dla osób żyjących z dyspraksją
Dyspraksja może mieć duży wpływ na Twoje życie, ale dostępne jest wsparcie, które pomoże Ci radzić sobie z chorobą i uzyskać najlepszą możliwą jakość życia.
Warto porozmawiać z innymi, którzy mają ten sam stan lub nawiązać kontakt z organizacją charytatywną.
Przydatne mogą być następujące linki:
- Fundacja Dyspraxia – fundacja posiada listę lokalnych grup wsparcia, do których możesz dołączyć, aby dzielić się swoimi doświadczeniami z innymi
- Dorośli dyspraksja – forum dla dorosłych z dyspraksją
- Movement Matters UK – zobacz stronę z przydatnymi linkami