Dokładna przyczyna choroby afektywnej dwubiegunowej nie jest znana. Eksperci uważają, że istnieje wiele czynników, które współdziałają, aby zwiększyć prawdopodobieństwo jego rozwoju.
Uważa się, że jest to złożona mieszanka czynników fizycznych, środowiskowych i społecznych.
Brak równowagi chemicznej w mózgu
Powszechnie uważa się, że choroba afektywna dwubiegunowa jest wynikiem zaburzeń równowagi chemicznej w mózgu.
Substancje chemiczne odpowiedzialne za kontrolowanie funkcji mózgu nazywane są neuroprzekaźnikami i obejmują noradrenalinę, serotoninę i dopaminę.
Istnieją pewne dowody na to, że jeśli występuje brak równowagi w poziomach 1 lub więcej neuroprzekaźników, osoba może rozwinąć pewne objawy choroby afektywnej dwubiegunowej .
Na przykład istnieją dowody na to, że epizody manii mogą wystąpić, gdy poziom noradrenaliny jest zbyt wysoki, a epizody depresji mogą być wynikiem zbyt niskiego poziomu noradrenaliny.
Genetyka
Uważa się również, że choroba afektywna dwubiegunowa jest powiązana z genetyką, ponieważ wydaje się występować w rodzinach.
Członkowie rodziny osoby z chorobą afektywną dwubiegunową mają zwiększone ryzyko jej samodzielnego rozwoju.
Ale żaden pojedynczy gen nie jest odpowiedzialny za chorobę afektywną dwubiegunową. Zamiast tego uważa się, że jako wyzwalacze działa szereg czynników genetycznych i środowiskowych.
Wyzwalacze
Stresująca okoliczność lub sytuacja często wyzwala objawy choroby afektywnej dwubiegunowej.
Przykłady stresujących wyzwalaczy obejmują:
- rozpad związku
- znęcanie się fizyczne, seksualne lub emocjonalne
- śmierć bliskiego członka rodziny lub bliskiej osoby
Tego typu zdarzenia zmieniające życie mogą powodować epizody depresji w dowolnym momencie życia.
Choroba afektywna dwubiegunowa może być również wywołana przez:
- choroba fizyczna
- zaburzenia snu
- przytłaczające problemy w życiu codziennym, takie jak problemy z pieniędzmi, pracą lub związkami