Zgoda na leczenie – ocena zdolności

Zakłada się, że wszyscy dorośli mają wystarczające możliwości decydowania o własnym leczeniu, chyba że istnieją istotne dowody wskazujące na coś innego.

Co to jest pojemność?

Zdolność oznacza zdolność wykorzystywania i rozumienia informacji w celu podjęcia decyzji i komunikowania się z każdą podjętą decyzją.

Osoba nie ma zdolności, jeśli jej umysł jest w jakiś sposób upośledzony lub zaburzony, co oznacza, że nie jest w stanie podjąć wtedy decyzji.

Przykłady upośledzenia mózgu lub umysłu danej osoby obejmują:

Uważa się, że osoba z takim upośledzeniem nie jest w stanie podjąć decyzji, jeśli nie może:

  • rozumieć informacje o decyzji
  • zapamiętaj te informacje
  • wykorzystaj te informacje do podjęcia decyzji
  • komunikują swoją decyzję za pomocą mowy, języka migowego lub innych środków

Jak oceniana jest zdolność

Ponieważ zdolność może czasami zmieniać się w czasie, należy ją oceniać w momencie, gdy wymagana jest zgoda.

Zwykle będzie to wykonywane przez odpowiednio przeszkolonego i doświadczonego pracownika służby zdrowia, który:

  • zalecenie leczenia lub badania
  • zaangażowany w jego wykonanie

Jeśli pracownik służby zdrowia uzna, że możesz wyrazić zgodę, Twoja decyzja zostanie zaakceptowana, a Twoje życzenia będą nadal respektowane, nawet jeśli stracisz zdolność na późniejszym etapie.

Jeśli pracownik służby zdrowia uważa, że obecnie nie masz możliwości wyrażenia zgody, a Ty nie podjąłeś wcześniejszej decyzji ani nie wyznaczyłeś nikogo, kto będzie podejmował decyzje w Twoim imieniu, przed podjęciem decyzji będzie musiał dokładnie rozważyć, co leży w Twoim najlepszym interesie.

Poszanowanie osobistych przekonań

Jeśli ktoś podejmie decyzję dotyczącą leczenia, którą inni ludzie uznaliby za irracjonalną, nie musi to oznaczać, że ma brak zdolności, o ile rozumie rzeczywistość swojej sytuacji.

Na przykład osoba, która odmawia transfuzji krwi, ponieważ jest to sprzeczne z jej przekonaniami religijnymi, nie zostanie uznana za pozbawioną zdolności.

Wciąż rozumieją rzeczywistość swojej sytuacji i konsekwencje swoich działań.

Ale ktoś z anoreksją, który jest poważnie niedożywiony i odrzuca leczenie, ponieważ nie chce zaakceptować, że coś z nim jest nie tak, zostałby uznany za niezdolnego.

Dzieje się tak, ponieważ uważa się, że nie w pełni rozumieją rzeczywistość swojej sytuacji lub konsekwencje.

Określenie najlepszego interesu osoby

Jeśli osoba dorosła nie jest zdolna do wyrażenia zgody, decyzję o kontynuacji leczenia będzie musiał podjąć leczący ją personel medyczny.

Aby podjąć decyzję, należy wziąć pod uwagę dobro danej osoby.

Istnieje wiele ważnych elementów związanych z próbą ustalenia, jakie są najlepsze interesy danej osoby.

Obejmują one:

  • rozważenie, czy można bezpiecznie poczekać, aż dana osoba wyrazi zgodę, jeśli jest prawdopodobne, że może odzyskać zdolność na późniejszym etapie
  • zaangażowanie danej osoby w podejmowanie decyzji w jak największym stopniu
  • próby zidentyfikowania wszelkich kwestii, które osoba wziąłby pod uwagę, gdyby sama podejmowała decyzję, w tym przekonań religijnych lub moralnych – byłyby one oparte na poglądach, które osoba wcześniej wyraziła, a także na wszelkich spostrzeżeniach, jakie mogą zaoferować bliscy krewni lub przyjaciele

Jeśli czujesz, że dana osoba nie ma zdolności i nie ma nikogo odpowiedniego do podejmowania decyzji dotyczących leczenia, na przykład członków rodziny lub przyjaciół, należy skonsultować się z niezależnym rzecznikiem ds. Sprawności umysłowej (IMCA).

Zaangażowanie Sądu Ochrony

W sytuacjach, gdy istnieją poważne wątpliwości lub spór co do tego, co leży w najlepszym interesie osoby niepełnosprawnej, pracownicy służby zdrowia mogą skierować sprawę do Trybunału Ochrony w celu wydania orzeczenia.

Jest to organ prawny nadzorujący działanie ustawy o zdolnościach umysłowych (2005) .

Sytuacje, które zawsze należy kierować do sądów, obejmują:

  • sterylizacja w celach antykoncepcyjnych
  • dawstwo narządów lub tkanki regeneracyjnej, takiej jak szpik kostny
  • wycofanie odżywiania i nawodnienia osoby, która jest w stałym stanie wegetatywnym lub w stanie minimalnej świadomości

Zmiany zdolności

Zdolność osoby do wyrażenia zgody może się zmienić. Na przykład mogą mieć zdolność podejmowania niektórych decyzji, a innych nie, lub ich zdolność może przychodzić i odchodzić.

W niektórych przypadkach można uznać, że ludzie są zdolni do decydowania o pewnych aspektach leczenia, ale nie o innych.

Na przykład osoba z poważnymi trudnościami w uczeniu się może być w stanie zdecydować o swoim codziennym leczeniu, ale nie jest w stanie zrozumieć złożoności swojego długotrwałego leczenia.

Niektóre osoby z określonymi schorzeniami mogą mieć okresy, kiedy są zdolne i okresy, kiedy są niezdolne.

Na przykład osoba ze schizofrenią może mieć epizody psychotyczne, kiedy nie może odróżnić rzeczywistości od fantazji, podczas których może nie być w stanie podjąć pewnych decyzji.

Zdolność osoby może również chwilowo wpływać na:

  • zaszokować
  • panika
  • skrajne zmęczenie (znużenie)
  • lek

Wcześniejsze decyzje i pełnomocnictwo

Jeśli dana osoba wie, że w przyszłości może to mieć wpływ na jej zdolność do wyrażenia zgody, może zdecydować się na sporządzenie prawnie wiążącej decyzji z góry , zwanej również testamentem życiowym.

Określa procedury i zabiegi, których dana osoba odmawia.

Możesz również zdecydować się na formalne zorganizowanie dla kogoś, często bliskiego członka rodziny, trwałego pełnomocnictwa (LPA), jeśli chcesz przewidzieć utratę zdolności do podejmowania ważnych decyzji na późniejszym etapie.

Ktoś z LPA może podejmować decyzje dotyczące Twojego zdrowia w Twoim imieniu, chociaż możesz z góry określić, jakich terapii chcesz, aby odmówili.